سلامت نیوز: خوابگردی در جامعه پر استرس و اضطراب شهری بسیار شایع است که در صورت توجه و اقدام برای درمان این اختلال را می توان ریشه کن کرد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسکانیوز، خوابگردی از جمله اختلالات خواب است  که در تعریف علمی آن به مجموع  رفتارها و  فعالیت هایی گفته می شود؛ که در آن  فرد مبتلا،  در طول خواب دچار فعالیت ها و رفتارهایی می شود که به طور طبیعی در حالت بیداری یا وضعیت شبیه به خواب دیده می شوند با این تفاوت که فرد در ناهشیاری کامل به سر می برد و هوشیار نیست. بطور کلی،  خوابگردی در هر سنی ممکن است دیده  شود.

خوابگردی چیست و چه علتی دارد؟

فرد مبتلا به خوابگردی، بطور نا گهانی از خواب عمیق بیدار می شود و شروع به راه رفتن می کند. در کودکان و بالغین جوان، درصد بیشتری از خواب را، خواب عمیق تشکیل می دهد و از این رو احتمال بروز دوره های خوابگردی در این سنین بیشتر است.

فعالیت هایی مانند: خوردن، استحمام، لباس پوشیدن یا حتی رانندگی کردن، سوت زدن، مقاربت، جنایت در افرادی که دچار خوابگردی بوده اند ثبت شده است.  از این جهت این اختلال حائز اهمیت و در خور توجه است. برخلاف تصور عمومی، در اکثر موارد خوابگردی، راه رفتن هوشیارانه به اطراف وجود ندارد.

اغلب خوابگردی ها هنگامی روی می دهند که فرد، در اثر عاملی که موجب گسیختگی خواب عمیق می شود از خواب برخیزد. افراد خوابگرد، فعالیت های خود را در حالی که چشم هایشان باز است انجام می دهند و از این رو است که می توانند از محیط اطراف خود عبور کنند. گویی آن ها بیدار هستند و در هوشیاری کامل با چشمان باز و بینا راه می روند و فعالیت می کنند در صورتی که آن ها با چشم های باز، خواب هستند.

اختلالات تشنجی، عفونت های دستگاه عصبی مرکزی و ضربه را می توان عوامل مستعد کننده خوابگردی دانست ولی در کل خوابگردی با اضطراب رابطه بیشتری دارد.

مدت خوابگردی

ممکن است فرد خوابگرد، حالت ذخیره داشته باشد. چنان چه از فرد خوابگرد سوالی شود ممکن است با سرعت کم پاسخ دهد و قادر به پاسخ دادن به صورت قابل فهم نباشد. معمولا دوره هایی خوابگردی از چند دقیقه تا نیم ساعت یا بیشتر طول می کشد.

خوابگردی در چه گروه هایی شایع است؟

خوابگردی در پسرها شایع تر از د خترها است و در افراد خسته یا افرادی که در هنگام  شب، داروی خواب آور یا آرام بخش مصرف می کنند بیشتر دیده می شود.

درمان خوابگردی

برای درمان خوابگردی باید در قدم اول منشا اضطراب در فرد  را شناسایی و میزان آن کاهش داده شود. در این میان برخی از محققان، کارآرایی روش های درمانی دارویی را مورد تایید قرار داده اند. تعداد دیگری از متخصصان، تجویز آمی تریپتیلین را به وسیله روانپزشک و مصرف آن را به مدت یک ماه موثر می دانند. در ماه دوم باید  مصرف دارو با نظارت پزشک به نصف کاهش پیدا کند و سپس خاتمه داده شود. استفاده از بنزودیازپین ها هم توصیه شده است البته تمام تجویز های دارویی باید با نظر و دستور روانپزشک باشد.

بجز روش های دارویی بعضی از روش های غیر دارویی مثل: هیپنوتیزم و آرام سازی هم می تواند مفید باشد که تحت نظارت و راهنمایی متخصص روان شناسی باید انجام شود.

توصیه جدی به خانواده هایی که خوابگرد دارند

فرد مبتلا به خوابگردی را نباید از خواب بیدار کرد؛ اگرچه معمولا این افراد بعد از مدت کوتاهی به رختخواب برمی گردند ولی نیاز به مواظبت و مراقبت دارند تا در طول این مدت اقدام خطرناکی انجام ندهند و به خود و دیگران صدمه نزنند،  زیرا در بعضی موارد پریدن از پنجره و هول دادن دیگران گزارش شده است.